Symptomen van thoracale osteochondrose

Osteochondrose, die de thoracale wervelkolom aantast, wordt vaak vermomd als pathologieën van inwendige organen. Het manifesteert zich als pijn in het hart, kortademigheid, een gevoel van gebrek aan lucht bij het inademen en paniekaanvallen. Daarom is de diagnose van thoracale osteochondrose enigszins moeilijk. Na detectie wordt conservatieve behandeling uitgevoerd met behulp van medicijnen, fysiotherapie en oefentherapie. En bij ernstige schade aan de thoracale schijven en wervels is chirurgisch ingrijpen vereist.

Korte beschrijving van de ziekte

Thoracale osteochondrose is een degeneratieve-dystrofische ziekte van de wervelkolom. In de beginfase van zijn ontwikkeling worden de tussenwervelschijven langzaam vernietigd. Ze worden dun, broos en er verschijnen radiale scheuren op hun oppervlak. Om het door osteochondrose aangetaste thoracale segment te stabiliseren, groeit het botweefsel van de wervels met de vorming van scherpe gezwellen - osteofyten. Dit veroorzaakt een scherpe beperking van de mobiliteit, compressie van bloedvaten en wervelkolomwortels.

Graden van pathologie

De mate van osteochondrose is een reeks symptomen die kenmerkend zijn voor een bepaald radiologisch stadium. Hoe meer vervormd de schijven en wervels zijn, hoe duidelijker de klinische manifestaties. De ernst van de pathologie bepaalt altijd de behandelingstactiek en er wordt noodzakelijkerwijs rekening mee gehouden bij het kiezen van medicijnen en methoden voor het gebruik ervan.

Röntgenfoto's laten meestal geen veranderingen zien. Maar de tussenwervelschijf begint al te verslechteren vanwege het onvermogen om het vocht vast te houden dat nodig is om de weefsels te herstellen. Soms ontstaat er een licht ongemak in de rug, dat na een korte rustperiode snel verdwijnt. Osteochondrose van de 1e graad wordt meestal bij toeval ontdekt tijdens de diagnose van andere ziekten.

II graad

De vezelige ring wordt los en vezelig. Een van de scheuren op het oppervlak van de schijf wordt groter en de nucleus pulposus beweegt daarheen. Op röntgenfoto's is een afname van de afstand tussen aangrenzende wervellichamen merkbaar als gevolg van een afname van de hoogte van de tussenwervelschijf. Als gevolg van constante compenserende spierspanning is de mobiliteit van het thoracale gebied beperkt en treedt er matige pijn op.

III graad

De integriteit van de vezelige ring wordt verstoord, waardoor de nucleus pulposus eruit wordt geperst. Er wordt een hernia-uitsteeksel gevormd - de belangrijkste oorzaak van ernstige symptomen en ernstige complicaties van thoracale osteochondrose. De wervellichamen zijn vervormd, er worden afzonderlijke osteofyten gevormd. De pijn in het thoracale gebied wordt constant en het bewegingsbereik in de wervelkolom wordt aanzienlijk verminderd.

IV graad

Op radiografische beelden zijn de proliferatie van bindweefsel en de vorming van meerdere osteofyten duidelijk zichtbaar. Aangrenzende wervellichamen worden geblokkeerd en geïmmobiliseerd. Er ontstaat een radiculair syndroom en er komt vaak discogene myelopathie voor: compressie van het ruggenmerg, wat gevaarlijk is vanwege de onomkeerbare gevolgen ervan. Een persoon heeft moeite om voor zichzelf te zorgen in het dagelijks leven en verliest het vermogen om professionele taken uit te voeren.

Oorzaken van osteochondrose van de thoracale wervelkolom

Thoracale osteochondrose bij mensen ouder dan 40-45 jaar ontstaat als gevolg van de natuurlijke veroudering van het lichaam: een vertraging van regeneratieve reacties, een afname van de productie van collageen, wat de elasticiteit en sterkte van ligamenten bepaalt. Op jongere leeftijd treedt het op als gevolg van verhoogde belasting van de wervelkolom of tegen de achtergrond van pathologieën die al in het lichaam aanwezig zijn:

• reumatoïde artritis, systemische lupus erythematosus, sclerodermie, spondylitis ankylopoetica;
• endocriene en metabolische ziekten, bijvoorbeeld diabetes, jicht, hypothyreoïdie, hyperthyreoïdie;
• aangeboren en verworven afwijkingen, waaronder kyfose, scoliose.

Karakteristieke tekenen en symptomen van de ziekte

Thoracale osteochondrose ontwikkelt zich geleidelijk, zonder zich eerst te manifesteren. Juist in deze koers schuilt het gevaar. Iemand verwart milde pijn en ongemak in de rug met banale spiervermoeidheid na een dag hard werken, huishoudelijk werk of tuinieren en zoekt geen medische hulp. Daarom worden patiënten meestal gediagnosticeerd met een pathologie van 2-3 graden van ernst, wat moeilijk conservatief te behandelen is.

In het begin

Tijdens de periode van exacerbatie kan de pathologie zich manifesteren als pijn tussen de schouderbladen, die optreedt bij het buigen of draaien van het lichaam. Het bewegingsbereik is verminderd en er zijn veel specifieke tekenen van terugval aanwezig.

Pijn op de borst

Bij osteochondrose zit de eerste pijn in de borst. Ze zijn niet duidelijk gelokaliseerd en kunnen uitstralen naar de armen, het sleutelbeen of de ribben. Hartpijn is ernstig of matig, doet denken aan een angina-aanval en wordt niet geëlimineerd door nitroglycerine te nemen. Soms lijken ze op de sensaties die optreden tijdens exacerbatie van cholecystitis of pancreatitis. Maar in tegenstelling tot laesies van de pancreas of galblaas gaat de pijn niet gepaard met verhoogde gasvorming, brandend maagzuur of een opgeblazen gevoel.

Gevoel van beklemming op de borst

Pijn tussen de schouderbladen gaat af en toe gepaard met een gevoel van gebrek aan lucht bij het inademen. Een persoon wordt zoals verwacht bang en begrijpt de redenen voor deze toestand niet. Artsen raden aan om niet in paniek te raken, maar te gaan zitten en uw pols te meten. Als de verkregen waarde niet hoger is dan 100 slagen per minuut, is de kans op verstoring van de longen of het hart extreem laag.

Andere symptomen

Geleidelijk aan worden de symptomen van osteochondrose verergerd door gevoeligheidsstoornissen. Gevoelens van gevoelloosheid, tintelingen en kruipen verschijnen. Van tijd tot tijd doen zich omstandigheden voor die lijken op paniekaanvallen. Ze worden gekenmerkt door angst, verhoogde hartslag, overmatig zweten en koude transpiratie. Als deze symptomen gepaard gaan met pijn achter de borst, moet u nitroglycerine innemen en een arts raadplegen. Een vergelijkbare reeks symptomen kan wijzen op een hartinfarct.

De wervelkolomwortels in het thoracale gebied innerveren de interne organen. Wanneer ze geïrriteerd of samengedrukt zijn, wordt de werking van het maag-darmkanaal en de lever verstoord. De peristaltiek is verstoord, epigastrische pijn, brandend maagzuur en oprispingen treden op.

Tekenen in de subacute fase

Na een exacerbatie treedt een subacute fase van thoracale osteochondrose op. Pijn en ademhalingsproblemen blijven bestaan, maar zijn veel minder intens. Een mens zoekt niet langer lang naar een comfortabele lichaamshouding waarin geen pijn wordt gevoeld. De duur van de subacute fase bedraagt maximaal twee weken. Als alle medische aanbevelingen worden opgevolgd, treedt remissie op, die wordt gekenmerkt door de afwezigheid van uitgesproken symptomen. Schending van het regime leidt tot een nieuwe verergering van osteochondrose.

Tijdens de remissiefase kan er licht ongemak optreden als het weer verandert of onderkoeling. Acute pijn treedt alleen op bij osteochondrose van 2-4 graden van ernst als gevolg van een te scherpe draai of kanteling van het lichaam. Exacerbaties van chronische pathologieën, stress, verhoogde fysieke activiteit en langdurig verblijf in één lichaamshouding kunnen een nieuwe terugval veroorzaken.

Principes van ziektediagnose

De neuroloog stelt een hoofddiagnose op basis van de klachten en medische voorgeschiedenis van de patiënt. Tijdens een uitwendig onderzoek ontdekt hij punten in het thoracale gebied die, als ze worden ingedrukt, pijn veroorzaken. Door functionele tests uit te voeren, kunt u de integriteit van reflexen beoordelen en gevoeligheidsstoornissen identificeren. Van de instrumentele methoden is radiografie het meest informatief. Maar voor een gedetailleerd onderzoek van het wervelkolomsegment kunnen CT en MRI worden uitgevoerd. Om ziekten van het cardiovasculaire systeem uit te sluiten, wordt aan patiënten een ECG voorgeschreven.

Eerste hulp bij exacerbatie

De pijn tijdens een terugval van thoracale osteochondrose kan acuut en doordringend zijn, dus de persoon moet eerste hulp krijgen. Hij moet worden gekalmeerd, op een hard oppervlak worden geplaatst en bedekt met een warme deken. Als een terugval gepaard gaat met een verhoogde hartslag, kortademigheid of verhoogde angst, moet u een arts raadplegen. Om de pijn tussen de schouderbladen te verlichten, kunt u elk niet-steroïde ontstekingsremmend medicijn gebruiken - Nise, Nurofen, Diclofenac.

Hoe thoracale osteochondrose te behandelen

Alleen met een geïntegreerde behandelingsaanpak kunt u alle symptomen van osteochondrose kwijtraken, de verspreiding ervan naar gezonde schijven en wervels vertragen of volledig stoppen. Voor pathologie met een ernst van 1-2 worden conservatieve therapiemethoden gebruikt. Osteochondrose van 3-4 graden wordt gekenmerkt door de vorming van grote hernia's. Om compressie van bloedvaten en ruggengraatwortels te elimineren, kan een chirurgische behandeling nodig zijn.

Bij de behandeling van thoracale osteochondrose worden geneesmiddelen van verschillende klinische en farmacologische groepen gebruikt. In de beginfase worden meestal middelen voor parenterale toediening gebruikt, die snel een therapeutisch effect hebben. Na een paar dagen worden injectieoplossingen vervangen door veiligere tabletten, zalven en pleisters.

Behandeling van thoracale osteochondrose is mogelijk met behulp van een van de volgende methoden, waarbij rekening wordt gehouden met de resultaten van de diagnose van thoracale osteochondrose, namelijk:

Er is hier natuurlijk nog niets nieuws uitgevonden, en als zodanig is de behandeling van thoracale osteochondrose, conservatief genoemd, al traditioneel voor de behandeling van elk type osteochondrose. In ieder geval verdient de conservatief-medicinale methode voor de behandeling van thoracale osteochondrose altijd de voorkeur door het voorschrijven van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen gericht op het verlichten van pijn. Opgemerkt moet worden dat deze medicijnen ontstekingsprocessen, evenals zwelling die optreedt, zeer goed elimineren, waardoor het proces van compressie van de zenuwwortels wordt verminderd. In meer complexe gevallen van thoracale osteochondrose kan de behandelende arts bovendien een aantal medicijnen voorschrijven, bijvoorbeeld enkele sterke pijnstillers en spierverslappers die het optreden van spierspasmen blokkeren.

Naast het bovenstaande kan tractiebehandeling ook met succes worden gebruikt om thoracale osteochondrose te behandelen, dat wil zeggen behandeling van thoracale osteochondrose door middel van speciale tractie. Bij deze methode worden de paravertebrale spieren, weefsels en ligamenten onderworpen aan tractie, wat leidt tot een vergroting van de tussenwervelafstand. Zelfs anderhalve millimeter is voldoende om de zwelling te verminderen, compressie te elimineren en ook de spanning in de spieren grenzend aan de wervelkolom te verlichten.

Maar chirurgische interventie is alleen aan te raden als de bovenstaande methoden voor de behandeling van thoracale osteochondrose niet het gewenste resultaat opleveren.

Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's)

NSAID's hebben een uitgesproken analgetisch, ontstekingsremmend en anti-oedemateus effect. Door intramusculaire toediening van oplossingen kan acute pijn worden verlicht. Om mild ongemak tussen de schouderbladen te elimineren, worden lokale applicatieproducten gebruikt. En matige pijn kan goed worden behandeld met NSAID's die oraal worden ingenomen.

Thoracale osteochondrose

Thoracale osteochondrose is een chronische ziekte gebaseerd op degeneratieve-dystrofische laesies van de kraakbeenschijven tussen de wervels, die leidt tot reactieve veranderingen in de wervellichamen en de omliggende zachte weefsels. De ziekte is wijdverspreid en treft vooral mensen in de werkende leeftijd (25-45 jaar).

Thoracale osteochondrose komt veel minder vaak voor dan lumbale of cervicale osteochondrose. Dit wordt verklaard door het feit dat dit deel van de wervelkolom minder statische en motorische belastingen ervaart dan andere. Osteochondrose van de thoracale wervelkolom is echter veel moeilijker te diagnosticeren, omdat het in de meeste gevallen voorkomt door ziekten van de longen, het hart en de organen van het bovenste spijsverteringsstelsel te simuleren.

Oorzaken en risicofactoren

Momenteel zijn de exacte oorzaken van de ontwikkeling van thoracale osteochondrose niet vastgesteld. Deskundigen hebben veel theorieën voorgesteld (infectieus-allergisch, erfelijk, mechanisch, hormonaal, vasculair), maar geen enkele geeft een duidelijke en volledige verklaring van de pathologische veranderingen die optreden in de wervelkolom en leiden tot weefseldegeneratie. Hoogstwaarschijnlijk zijn verschillende factoren tegelijkertijd betrokken bij het pathologische mechanisme van de ontwikkeling van thoracale osteochondrose. Maar de belangrijkste betekenis ligt in de langdurige statodynamische overbelasting van het wervelkolomsegment.

Factoren die dergelijke overbelastingen veroorzaken zijn:

• afwijkingen in de structuur van de wervelkolom;
• asymmetrische opstelling van gewrichtsruimten in tussenwervelgewrichten;
• aangeboren vernauwing van het wervelkanaal;
• spondylogene spierpijn (myofasciaal, verwezen) en/of somatische (verwezen, ontstaan tegen de achtergrond van een aantal ziekten van de bloedvaten en inwendige organen) pijn;
• langdurige blootstelling aan trillingen van de wervelkolom, bijvoorbeeld bij voertuigbestuurders;
• lichamelijke stress;
• zwaarlijvigheid;
• roken;
• sedentaire levensstijl (hypodynamie);
• psychosociale factoren.

De mobiliteit van de wervelkolom wordt verzekerd door tussenwervelschijven, die ook een schokabsorberende rol spelen. In hun midden bevindt zich een elastische gelatineuze kern, die grote hoeveelheden water bevat. Bij osteochondrose begint de kern water te verliezen als gevolg van demineralisatie van polysachariden. Na verloop van tijd wordt de kern afgeplat, en daarmee wordt de tussenwervelschijf zelf afgeplat. Onder invloed van mechanische belasting steekt de vezelring uit, dit proces wordt uitsteeksel genoemd. Vervolgens verschijnen er scheuren in de schijf, waardoor fragmenten van de nucleus pulposus naar buiten vallen, dat wil zeggen dat er een hernia tussen de tussenwervelschijven ontstaat.

Het verkleinen van de hoogte van de schijf leidt tot de convergentie van aangrenzende wervels, waardoor de anatomie van de facetgewrichten wordt verstoord. Dit alles veroorzaakt reactieve ontstekingen in de facetgewrichten en de omliggende zachte weefsels. Bovendien gaat de convergentie van de wervellichamen gepaard met het uitrekken van de gewrichtskapsels en wordt het aangetaste segment van de wervelkolom onstabiel. In dit geval krijgen de wervellichamen overmatige mobiliteit, wat kan leiden tot beknelling van de wervelkolomwortels en de ontwikkeling van het radiculair syndroom.

Tegen de achtergrond van thoracale osteochondrose groeit het botweefsel van de wervellichamen geleidelijk en vormt botuitgroeiingen (osteofyten). Ze kunnen ook het radiculair syndroom of compressiemyelopathie (compressie van het ruggenmerg) veroorzaken.

Classificatie

De classificatie van thoracale osteochondrose is gebaseerd op het syndromale principe. Afhankelijk van welke zenuwformaties de aangetaste structuren van de wervelkolom beïnvloeden, worden de volgende syndromen onderscheiden:

• compressie - de ontwikkeling ervan is gebaseerd op spanning, vervorming of compressie van een zenuwwortel, een deel van het ruggenmerg of een bloedvat, afhankelijk van welke spinale, vasculaire of radiculaire syndromen zich ontwikkelen;
• reflex – geassocieerd met reflexspanning van geïnnerveerde spieren, dystrofische en vasculaire aandoeningen;
• myoadaptief.

Symptomen van thoracale osteochondrose

Het belangrijkste symptoom van thoracale osteochondrose is pijn. In de meeste gevallen is het saai en gematigd van aard.

Langdurige irritatie van de wervelkolomwortels veroorzaakt verstoring van de innervatie van inwendige organen. Afhankelijk van de mate van schade kan thoracale osteochondrose optreden onder het mom van somatische pathologieën:

Hoe ontstaat osteochondrose van de thoracale wervelkolom?

Thoracale osteochondrose treedt op als gevolg van stofwisselingsstoornissen en verhoogde belasting van de tussenwervelschijven. De tussenwervelschijf bestaat uit een annulus fibrosus, die dient als harde schaal voor de halfvloeibare nucleus pulposus.

Osteochondrose van de thoracale wervelkolom verstoort de normale structuur van de tussenwervelschijf. Bij ziekte droogt de kern uit en verliest zijn schokabsorberende eigenschappen, en de vezelige ring wordt dunner en barst. Als gevolg hiervan raken de wortels van de wervelkolomzenuwen bekneld en ontstoken, wat pijn veroorzaakt. De ziekte vernietigt de tussenwervelschijven, gewrichten en ligamenten van de wervelkolom.

Het algemene principe is altijd hetzelfde, maar de factoren die een verhoogde belasting van de tussenwervelschijven veroorzaken, kunnen variëren. Deze omvatten:

• langdurige trillingsimpact op de wervelkolom (bijvoorbeeld bij bestuurders die vaak achter het stuur van een voertuig zitten);
• lichamelijke stress;
• lichamelijke inactiviteit, ook wel een sedentaire levensstijl genoemd;
• roken;
• toegenomen gewicht, zwaarlijvigheid;
• individuele afwijkingen in de structuur van de wervelkolom;
• aangeboren manifestatie van vernauwing van het wervelkanaal;
• somatische of spondylogene spierpijn;
• asymmetrie van gewrichtsruimten in tussenwervelgewrichten;
• factoren van de psychosociale categorie.

Classificatie van soorten thoracale osteochondrose

Er zijn verschillende soorten osteochondrosethoracale wervelkolom - symptomen en behandelingze kunnen merkbaar variëren.

De classificatie wordt uitgevoerd op basis van welke zenuwuiteinden worden beïnvloed door de beschadigde structuren van de wervelkolom. Het is gebruikelijk om de volgende soorten pathologie te onderscheiden:

• Reflex. Het is gebaseerd op reflexspierspanning, evenals vasculaire of dystrofische aandoeningen.
• Mijnadaptief. Het wordt ook wel ‘herladen’ genoemd.
• Compressie. De reden voor de ontwikkeling ervan is meestal vervorming, spanning of compressie van een deel van het ruggenmerg, de zenuwwortel of het bloedvat, wat tot ongewenste gevolgen leidt.

Symptomen van thoracale osteochondrose

Osteochondrose van de borstkas is minder uitgesproken in vergelijking met andere vormen van osteochondrose. De volgende tekenen van thoracale osteochondrose worden onderscheiden:

• pijn op de borst, die 's nachts intenser wordt, bij lang verblijf in één positie, afkoeling, draaien, opzij buigen en zware fysieke activiteit;
• pijn tussen de schouderbladen, bij het optillen van de rechter- of linkerarm, buigen;
• verhoogde pijn bij diepe inademing en uitademing;
• pijnlijke gevoelens tussen de ribben tijdens het lopen;
• het gevoel alsof de borst en rug door een hoepel worden samengedrukt.

Pijn tijdens de exacerbatie van de ziekte kan enkele weken aanhouden.

Er zijn aanvullende symptomen van thoracale osteochondrose:

• gevoelloosheid van sommige delen van de huid, tintelend gevoel;
• jeuk, branderig gevoel, koud gevoel in de benen;
• schilferende huid, broze nagels;
• pijn in de keelholte en de slokdarm;
• aandoeningen van het maag-darmkanaal.

Osteochondrose van de thoracale wervelkolom wordt gekenmerkt door twee symptomen: dorsago en dorsalgie.

Dorsago en dorsalgie - manifestaties van de ziekte

Dorsago is een scherpe, acute pijn op de borst, ‘borstspit’. Het komt meestal voor na eentonig werk in dezelfde positie. Tijdens een aanval van dergelijke pijn is het moeilijk om te ademen. Pijnlijke gewaarwordingen worden intenser bij het draaien van het bovenlichaam.

Dorsalgie is een milde pijn in het gebied van de aangetaste tussenwervelschijven, deze begint geleidelijk en duurt maximaal 2-3 weken. Pijnlijke sensaties worden intenser bij diep ademhalen en buigen. De patiënt kan kortademig zijn. De pijn wordt 's nachts heviger en verdwijnt na een korte wandeling.

Oorzaken van osteochondrose van de borstkas

Thoracale osteochondrose komt het vaakst voor bij mensen die:

• werken op een computer;
• zijn constant aan het rijden;
• ruggengraatletsel opgelopen;
• zwakke rugspieren heeft;
• lijdt aan scoliose en andere houdingsstoornissen.

Thoracale osteochondrose komt minder vaak voor dan andere soorten ziekten: cervicale en lumbale osteochondrose. De reden is dat dit deel van de wervelkolom het minst mobiel en het meest beschermd is dankzij het ribben- en spierkorset. Er zijn meer schijven in het thoracale gebied dan in de cervicale en lumbale regio samen.

Waarom is thoracale osteochondrose gevaarlijk?

Zonder tijdige en juiste behandeling kan thoracale osteochondrose de volgende ziekten veroorzaken:

• uitsteeksel en hernia van de thoracale wervelkolom;
• compressie van het ruggenmerg;
• problemen met het hart, de darmen, de lever, de nieren en de alvleesklier;
• stoornissen in de twaalfvingerige darm, darmmotiliteit, dyskinesie van de galblaas;
• intercostale neuralgie - compressie of irritatie van de intercostale zenuwen.

De gevolgen van deze pathologie omvatten ook ziekten van de maag, slokdarm, galblaas en longen. Maar het hart loopt nog steeds het grootste risico bij deze ziekte, dus als u er al bepaalde problemen mee heeft gehad, raden wij u ten zeerste aan om onmiddellijk contact op te nemen met de specialisten van onze kliniek en dit zo snel mogelijk te laten doen.behandeling van de thoracale wervelkolom.

Complicaties die mogelijk zijn bij thoracale osteochondrose

Met verdere progressie van de ziekte met thoracale osteochondrose is de ontwikkeling van bijbehorende complicaties mogelijk, zoals:

Opgemerkt moet worden dat de ernst van complicaties als gevolg van thoracale osteochondrose volledig afhangt van de voortgang van het ziekteproces en, natuurlijk, van de effectiviteit van behandelmethoden voor osteochondrose van de thoracale wervelkolom.

Typische manifestaties van de ziekte

Er zijn verschillende tekenen van pathologie die direct wijzen op de ontwikkeling van thoracale osteochondrose. Als ze zich voordoen, wordt het niet aanbevolen om een bezoek aan de arts uit te stellen.

Symptomen van de pathologie:

Symptomen en tekenen van thoracale osteochondrose bij mannen zijn zelden merkbaar, vooral in de beginfase van de progressie van de pathologie. Als ze echter verschijnen, moet u een arts bezoeken.

Ongebruikelijke symptomen

Er zijn atypische tekenen van pathologie. Dergelijke symptomen zijn meer typerend voor andere ziekten en wekken daarom zelden vermoedens van thoracale osteochondrose. Bij deze ziekte verschijnen echter ook de volgende symptomen:

Dergelijke atypische symptomen en tekenen van thoracale osteochondrose bij mannen duiden slechts indirect op de aanwezigheid van pathologie, dus een grondig onderzoek is vereist om de ziekte te diagnosticeren.

Twee soorten pijn bij thoracale osteochondrose

Er zijn twee soorten pijn die wijzen op thoracale osteochondrose:

Deze symptomen en tekenen van thoracale osteochondrose bij mannen duiden rechtstreeks op de ontwikkeling van pathologie.Wanneer ze verschijnen, is medische aandacht vereist, anders zal de toestand van de patiënt verslechteren.

Waarom treden symptomen op?

Symptomen met deze pathologie komen zelden voor. Meestal verschijnen tekenen van de ziekte om de volgende redenen:

Deze symptomen en tekenen van thoracale osteochondrose bij mannen komen ook voor als gevolg van scoliose van de wervelkolom.In ieder geval is het raadzaam om bij het optreden van klachten een arts te raadplegen.

Voor welke gevaren waarschuwen de symptomen?

Als er symptomen van de ziekte optreden, helpt het om tijdige therapie te starten. Indien onbehandeld, bestaat het risico op de volgende complicaties:

Als u de symptomen van thoracale osteochondrose bij mannen en de tekenen van de ziekte negeert, zal dit onvermijdelijk tot complicaties leiden.Om dit te voorkomen, is het noodzakelijk om tijdig met de therapie voor de pathologie te beginnen.

Wat kan worden verward met osteochondrose van de borstkas?

Symptomen van osteochondrose van de thoracale wervelkolom zijn gevarieerd; het kan gemakkelijk worden verward met de volgende ziekten:

Het is onmogelijk om zelf een juiste diagnose te stellen. Alleen een specialist kan osteochondrose van de thoracale wervelkolom vaststellen.